Maori - Όλος ο Κόσμος μια Αγκαλιά

Μύθος Δημιουργίας από τους Maori της Νέας Ζηλανδίας.

κάνε παιδιά να δεις καλό

Όταν ακόμη μύθοι δεν υπήρχαν, η Θεα Γη Papa και ο Θεος Ουρανός Rangi ερωτεύτηκαν. Και επιθυμούσαν ο ένας τον άλλο τόσο πολύ, που σφιχταγκαλιάστηκαν και δεν λέγανε να χωριστούν ούτε για μια στιγμή. Ούτε φως, ούτε αέρας μπορούσε να περάσει από τη σφιχτή τους αγκαλιά. Και το αγκάλιασμα ήταν τόσο έντονο και ο έρωτας τους τόσο δυνατός που μέσα σε λίγο διάστημα η Papa και ο Rangi έγιναν γονείς.

Κανένα από τα παιδιά τους όμως δεν μπορούσε να ξεφύγει από το σφιχτό αγκάλιασμα των γονιών του. Έμεναν τα παιδιά εγκλωβισμένα ανάμεσα στους γονείς του και όσο και να τους παρακαλούσαν οι γονείς δεν χώριζαν. Τότε τα παιδιά αποφάσισαν να σπρώξουν όλα μαζί και να τους χωρίσουν. Γιναν μικρές μπαλίτσες και έσπρωχναν προσπαθώντας να ανοίξουν με τα σώματα τους την αγκαλιά των γονιών τους. Σπρώχνανε για ώρες, για μήνες, για χρόνια ολάκερα. Και εκεί που ελπίδα καμιά δεν υπήρχε, ξάφνου τα παιδιά άρχισαν να βλέπουν για πρώτη φορά φως. Η αγκαλιά των γονιών τους χώριζε σιγά σιγά και επιτέλους φως και αέρας μπορούσαν να περάσουν και να δίνουν ζωή σε φυτά και ζώα.

Αλλά ο Rangi και η Papa ήταν τόσο συντετριμμένοι που έχανε ο ένας τον άλλο από την αγκαλιά του που άρχισαν να κλαίνε. Και κλαίγανε κλαίγανε τόσο γοερά που ποτάμια και ωκεανοί εμφανίστηκαν στον νέο κόσμο. Κοίταζε ο Rangi το πρόσωπο της αγαπημένης του από μακρυά και χοντρές στάλες πέφτανε πάνω της και πάνω στον κόσμο. Και κλαίγανε δίχως σταματημό και ο κόσμος όλος θα πλημμύριζε το δίχως άλλο. Ένα από τα παιδιά τους όμως για να αποφύγει την καταστροφή αναποδογύρισε την Papa για να μην μπορεί ο Rangi να δει το πρόσωπο της. Και το κατάφερε.

Τώρα ο Rangi δεν κλαίει τόσο πολύ, και πολλοί λένε ότι ξέχασε την Papa. Άμα όμως ξυπνήσεις νωρίς θα δεις και εσύ τις δροσοσταλίδες στα φύλλα, απόδειξη ότι δεν την ξέχασε ποτέ και ακόμη κλαίει κρυφά. Και άμα αφουγκραστείς τα νερά των ωκεανών θα ακούσεις τους αναστεναγμούς της Papa. Και τα παιδιά τους κλαίνε και αναστενάζουν και άμα χωριστούν από τις αγκαλιές του, πλημμυρίζουν και αυτά τον κόσμο όλο τα αθεόφοβα…